'Komünist Parti'nin kapitalist adayı
"RFKP'de azımsanmayacak sayıda patron ve holding yöneticisi mevcut. Rusya'da deyim yerindeyse muhalefetin sağ tahteravallisinde Jirinovsky'nin Liberal Demokrat Partisi yer alırken sol tahteravallisinde RFKP bulunuyor. RFKP'nin Grudinin gibi kapitalist düzlem içerisinde çözüm arayan, Putin'in tedrisatından geçmiş birini aday göstermesi düzen içi tahterevallinin bir aparatı haline gelen teslimiyetçi parti politikalarının bir sonucu."
Yunus Başaran
Rusya’da 18 Mart 2018’de yapılacak başkanlık seçimleri için Gennady Zyuganov liderliğindeki Rusya Federasyonu Komünist Partisi (RFKP) aday olarak iş adamı Pavel Grudinin’i aday gösterdi. Evet yanlış okumadınız Grudinin bir patron. Sovyet döneminde devlete bağlı kolektif tarım kooperatifi olan Sovyetler sonrası özelleştirilen Lenin Sovhozu’nun işletmecisi. Durun bitmedi, Grudinin 1997-2011 yılları arasında Putin’in partisi Birleşik Rusya’dan Moskova Bölgesel Duması’nda milletvekili olarak görev yapmış ayrıca Putin tarafından devlet nişanıyla ödüllendirilmiş hatta 2000 yılında Putin’in yediemini olan bir isim. Pavel Grudinin Rusya Federasyonu hükümetine bağlı Eksper Konseyi üyesi, Rusya Ticaret ve Sanayi Odası’nın tarımı geliştirme başkan yardımcısı, Tarım Bakanlığı Kamu Konseyi üyesi ve Milli Süt Üreticiler Birliği yönetim kurulu üyesi. Grudinin aynı zamanda Rusya Federasyonu devlet başkanı tarafından verilen onur plaketine sahip. Ayrıca kendisini komünist olarak tanımlamıyor ve parti üyesi dahi değil.
Peki RFKP Grudinin gibi bir ismi neden aday gösterdi? Birçoğunuz belki şaşıracak ancak RFKP'de azımsanmayacak sayıda patron ve holding yöneticisi mevcut. Rusya'da deyim yerindeyse muhalefetin sağ tahteravallisinde Jirinovsky'nin Liberal Demokrat Partisi yer alırken sol tahteravallisinde RFKP bulunuyor. RFKP'nin Grudinin gibi kapitalist düzlem içerisinde çözüm arayan, Putin'in tedrisatından geçmiş birini aday göstermesi düzen içi tahterevallinin bir aparatı haline gelen teslimiyetçi parti politikalarının bir sonucu. Grudinin, yeni bir isim olarak bir miktar tepki oyu toplayabilir, hatta tehdit teşkil etmediği için sistemin demokrasicilik oyununa katkılarından dolayı en iyi yardımcı oyuncu olarak ödüllendirilmeye başlandı bile. Ancak netice itibarıyla düzen içi söylemleri ve programıyla mevcut yönetimden devrimci bir kopuş yaratması imkansız olan sadece dublör rolü üstlenebilecek bir aday. RFKP’nin, sosyalistleri dahi beğenmeyen ülkemizdeki kardeş partisinin “geleneksel olmayan patron” (1) parlatmasıyla haberleştirdiği Grudinin gibi bir sistem taraftarının aday gösterilmesi aslına bakarsanız Rusya’yı yakından takip edenler için pek de sürpriz olmadı. Neden mi? Gelin kasedi başa saralım.
1991 yılında Sovyetler Birliği’nin dağılmasının ardından birçok komünist parti kurulmak üzere devlete başvurdu. Rusya Federasyonu’nun yeni kurulduğu, Yeltsin yönetiminin komünistleri yoğun baskı altında tuttuğu bu dönemde devlet sadece Zyuganov’un başını çektiği Rusya Federasyonu Komünist Partisi’nin kuruluş dilekçesini onayladı ve 1993 yılında yapılan seçimlere girmesine izin verdi. RFKP kısa sürede 500.000 üye sayısına ulaştı ve ülkenin ikinci büyük partisi oldu. 1996 başkanlık seçimlerinde Yeltsin’e karşı 2. tura kalan Zyuganov, seçimlerde yapılan büyük hileler parti müşahitleri ve bağımsız gözlemciler tarafından tespit edilmesine ve kamuoyu desteğine rağmen Rusya’ya zarar verecek bir yönelime girmeyeceğini belirterek sonuçları kabul etti. Zyuganov’un esas itibarıyla ülkemiz siyasetinde bire bir karşılığı var, bildiniz! Bahçeli.
Yeltsin sonrası devlet başkanı olan Putin döneminde Zyuganov’un sadık muhalefeti artarak devam etti. Sovyetler’in halkçı kazanımlarına yönelen azgın kapitalist tasfiye dalgasına karşı çıkmak bir yana kendi sözleriyle: “Rusya’da devrim limitleri dolmuştu.”Zyuganov, Putin’e sadakatini salt muhalefetsizliği, iktidar perspektifinden yoksun politikalarıyla göstermedi. Örneklendirelim.
2011 yılı meclis seçimlerinde RFKP, Putin Rusya Federal Güvenlik Servisi'nin (Sovyetler Birliği dağıldıktan sonra KGB yerine kurulan istihbarat servisi) başındayken yardımcılığını yapan Viktor Çerkesov’u milletvekili seçtirdi.(2) Çerkesov’un başka bir çok kilit görevde bulunduğunu belirterek bu bahsi kapatalım.
Zyuganov’un din başlığındaki düşünceleri de hayli materyalistçe! RFKP genel sekreteri kendisini hristiyan komünist olarak tanımlıyor, İsa’nın komünist olduğunu ve incilin de sosyalist perspektifle okunması gerektiğini savunuyor. Geçtiğimiz Temmuz ayında Rus Ortodoks Patriği Kiril tarafından Zyuganov’a kilise nişanı verildiğini de not düşelim.
RFKP ve Zyuganov kliğine karşı pek çok örnek vermek mümkün, en son ve somut örnek vermek gerekirse Ekim Devrimi’nin 100. yılı için TKP heyeti olarak gittiğimiz Moskova’da gördüğümüz manzara oldukça net ve bir yandan üzücüydü. Böylesi önemli bir yüz yıl dönümünde RFKP’nin organize ettiği, başka örgütlerin de katıldığı yürüyüşteki kitlenin azlığı ve coşkunun sönük olması durumu anlamak için yeterliydi. Mevcut vaziyetin en kötü yanlarından birisi uluslararası işçi ve komünist partilerinin de hamiliğini yapan RFKP’nin, etkisiz, iktidar hedefleyen devrimci politika üretmekten uzak yapısının dünya komünist hareketini de negatif etkilemesi. Moskova’nın en lüks otellerinden, geceliği 500 lira olan Rönesans otelde ağırlananlar memnun mudur bilemeyiz.
RFKP yönetimi teslimiyet politikaları izlerken hiç ses çıkartan olmadı mı sorusu akıllara gelebilir. Elbette oldu bunların bir kısmı Troçkizmle suçlanarak bir kısmı da trajikomik biçimde Kremlin kuklalığı iddiasıyla partiden atıldı. Bu durum sonucu RFKP’den kopan irili ufaklı gruplar ortaya çıktı. Bunların içerisinde en dikkat çeken hareket ise Rusya Komünistleri*. RFKP’nin devrimci değil bir düzen partisi olduğunu belirterek 2009 yılında partiden ayrılan, çoğunluğunu gençlik örgütünün oluşturduğu Rusya Komünistleri 2016 yılında ilk kez katıldığı parlamento seçimlerinde 1.200.000 oy alarak 5. parti olmayı başardı. 39 yaşında akademisyen kökenli genel sekreter Maksim Suraykin’in 2018 Martında yapılacak başkanlık seçimlerinde Rusya Komünistleri Partisi’nin adayı olduğunu belirtelim.
RFKP ise üye sayısı bakımından 500.000’lerden 100.000’lere gerileyen ve yönetim kadrosunda işçiden çok patron bulunduran yapısı, içinde bulunduğu kirli ilişkilerle hızla eriyen bir konumda. Seçim sonuçları devrimci bir parti için temel veri olarak elbette kabul edilemez ancak artık burjuva partisi konumundaki RFKP’nin iki seçim arasında 12 milyon 600 bin oydan 7 milyona gerilemesi ciddi bir veri olarak kabul edebilir.
Sadece işgalciler değil, tasfiyeciler de her zaman kaybeder.
http://haber.sol.org.tr/dunya/rfkpden-surpriz-aday-222438
http://haber.sol.org.tr/yazarlar/kivilcim-cagla/rfkpde-degisen-bir-sey-yok-49800