En sık okuduğumuz tez bu. 

 

Bu tezi bütün olarak karşıya almıyorum, inkar etmiyorum. Ancak iddiam şu; bu tez yalnız başına bırakıldığında ya da aşağıdaki sorular dikkate alınmadığında Türkiye'yi felakete götürecek bir iç savaş ateşine iri odunlar atmaktan başka sonuç vermeyecektir. 

 

1. Emperyalistler etnik-dinsel köken temelli siyaseti çok sever. Özellikle Ortadoğu ve Balkanlar söz konusu olduğunda müdahalelerini daha çok bu tür kategorileri hesaba katarak gerçekleştirir ve sonuç alırlar. Ancak sorumuz şudur: Marksistler ve sosyalist siyaset derdinde olanlar için bu eksen geçerli veya yeterli midir? Taraflaşmayı Türk-Kürt ekseninde tarif etmek doğru mudur?

 

2. Emperyalizmin bölge hedefleri ve uzun-kısa erimli planları, başarıya ulaşmakta mıdır? Emperyal aktörler arasındaki sürtüşmenin yoğunlaştığı, ABD'nin oyun kuruculuk konusunda zorlandığı, sürekli yeni planlar ve stratejiler geliştirmek zorunda kaldığı, yeni doktrinler ürettiği bir evrede "Kürdistan" hedefi aynen sürmekte midir? Sürmekteyse, Kürdistan hedefinin belirleyici siyasi aktörleri, bu aktörler arasındaki ilişkiler ve her birinin üstlendikleri misyon, 15-20 yıl öncesiyle aynı mıdır?

 

3. Kürt uluslaşması sürecinin geldiği aşamada, bu uluslaşmanın barındırdığı sınıfsal dinamikler, içindeki ilerici ve gerici unsurlar analize ve siyasi işleme konu edilmeyecek midir? Türkiye'nin iktisadi, siyasi ve kültürel analizi yapılıp, siyasi yol haritası çıkarılırken bu süreç göz ardı edilebilir mi?

 

4. Yalnızca Türkiye için değil, bölgemiz ve Ortadoğu'nun sosyalist geleceği açısından kaçınılmaz olan "yeni bir emekçi aydınlanması" hamlesinin çok önemli bir unsuru, laiklik-özgürlük arayışında olan görece eğitimli ancak geleceksizlik ve güvencesizlik sarmalında tepki biriktiren emekçi kesimlerdir. Öte yandan, hem Türkiye hem de daha geniş bir coğrafya dikkate alındığında "emekçi aydınlanması" dediğimiz çıkış, Kürt emekçilerinin dahli ve etkisi olmaksızın mümkün müdür? 

 

5. Türkiye'de sosyalist iktidar mücadelesi, Kürt meselesinin siyasi çözümüne ilişkin pozitif bir önermeye sahip olmadan ilerleyebilir mi? İktidar mücadelemiz, Kürt meselesinde yanlışlara işaret ederek mi başarıya ulaşacaktır?