Sanıyorum Metin’i farklı kılacak hususlardan biri “vakti zamanında kim ne demişti” gibisine kısır polemiklere kulak asmadan yeni sulara yelken açmasıydı. Küçük notlar gibi gözüken değinmeleri, bol miktarda özeleştiri de içererek eğitsel bir işlev görüyorlardı.
Önümüzdeki seçimi sonraki toplumsal mücadeleler için bir kaldıraç haline getirmek için kitlelerle diyalog halinde sosyalist inşa öncelikli bir görevdir.
Anti-emperyalist mücadele el alemin devletinin sırtından yürütülecek kadar basit bir mücadele olmayıp, ancak geniş halk kitlelerin katılımıyla yürütülebilir.
Seçim elbette önemlidir; ama işçiler grevlerle, kadınlar ve LGBTİ+’lar sokakta, maden şirketlerine karşı ekolojistler dağlarda direniyorsa siyaset de dört-beş yılda bir yapılacak, koşulları yukardan belirlenen kurumsal bir oyuna da terk edilemez.
15-16 Haziran, Gezi ile birlikte emekçilerle, ezilenlerle kaynaşmanın zeminini gösterdiği için daha kapsamlı bir deneyimle aşılana kadar üzerinde çalışılması gereken en önemli deneyimler olarak önümüzdedir.
CHP’nin kendi seçmen tabanını genişletme yerine kendisiyle ittifak yapacak bir sağı öne çıkarma girişimleri kendi açısından başarıya ulaşmış durumda. HDP seçmenine muhtaç olma hali son bir iki araştırmaya bakıldığında “milli mutabakat” ittifakının Cumhur İttifakı’nı yakalaması ve hatta aşmasıyla geride kalabilir.
Le Pen’in emekçi sınıflar için temsil ettiği tehlikenin çok iyi farkında olan geniş bir kesim olmakla birlikte bazı araştırmalar Mélenchon seçmeninin azımsanmayacak bir kesiminin Le Pen’e oy verebileceğini gösteriyordu. Macron'a olan nefretinden dolayı, Le Pen'in zaferini memnuniyetle karşılayan, hatta ona oy vermeyi düşünen bir kesim var.