İşveren sendikası EMİS’e üye General Elektrik/ Grid Solutions, ABB Elektrik, Schneider Elektrik ve Schneider Enerji işletmelerine bağlı 26 işyerinden 2200 işçiyi ilgilendiren grup toplu iş sözleşmesi görüşmelerinde grev 20 Ocak’ta başlayacak.
Yazar ve eğitimci Hamide Yiğit cihatçıların yığıldığı Türkiye’nin sınırında bulunan İdlib kenti hakkında “İdlib’teki cihatçı potansiyel patlarsa bir iki gün içinde Türkiye’nin sınır kentlerini ele geçirebilecek durumdalar” uyarısını yaptı.
Böyle bir ortamda, Anayasa değişikliğinin de ötesinde köklü bir rejim değişikliği öngörülüyor. Oysa rejim değişikliği, genellikle kuruluş ve kopma dönemlerinde ve ya darbe sonrasında olur. Buna karşılık, 15 Temmuz darbe girişimi bastırıldığı halde, OHAL ortamında rejim değişikliği yapmak, demokratik hukuk devleti açısından son derece sorunlu olduğu gibi, darbe girişimi öncesi dönem üzerinde de ciddi soru işaretleri yaratıyor.
İki ülkenin emperyal politikaları, özellikle Ortadoğu’da devam eden hegemonya mücadeleleri, sömürgeci ülkelerin doğası gereği geçici barış esleri verilse de emperyalist hegemonya mücadelesinin savaşlara yol açacağını aklımızdan çıkarmamamız gerekiyor.
Moskova Deklarasyonu AKP/Saray Rejimi'nin Suriye'deki hezimetini kabul etmesi anlamını taşıyor.
Yaklaşık yetmiş sene önce uygulanan seferberlik döneminde yaşananlara dair çizmeye çalıştığımız tabloda görüldüğü üzere, seferberlik demek emekçi halkın üzerindeki yükün katmerlenmesi, sermayenin ise daha fazla semirmesi demektir.
TÜİK’in son açıkladığı istatistiklere göre Eylül 2015’te üniversite mezunlarının %12,1’i işsizken Eylül 2016’da bu oran %14’e ulaşmış. Zaten cok yüksek olan işsizlik daha da yükselmiş. Sadece üniversiteliler değil; ilköğretim mezunları, liseliler, meslek liseliler işsiz kalıyor. Toplam işsizlik oranı, bir yıl içerisinde %10,3’ten %11,3’e yükselmiş. O halde rahatlıkla söyleyebiliriz: AKP bu topluma iş yaratamıyor. AKP yönetemiyor.
ABD’de merkez bağımsız ve şeffaf ama Trump'ın niyetinden haberleri yok.
Halep’in Suriye Ordusu tarafından tamamen kurtarılması ve kesin zaferini ilan etmesinin ardından, kendisini sürekli demokrasi ve özgürlük savunucusu olarak lanse eden batı medyasının makyajı bir kez daha döküldü.
Bizler, kadim kent Halep’te 21. Yüzyılda emperyalizmin en ağır yenilgilerinden birine tanıklık ediyoruz. Yok olan bir nesil ve yok olan bir şehir küllerinden yeniden doğuyor. Elbette her doğuş gibi bu yeniden doğuşta oldukça sancılı olacak. Yıkılan kiliseler Noel bayramı için süslenecek, camiler onarılacak, okullar ve hastaneler inşa edilecek, tarihi Halep çarşısında yeniden satıcıların sesleri yankılanacak.
Hükümet döviz kaçışını komplo, ekonomik saldırı, global sarsıntının yan etkisi gibi ifadelerle geçiştirmeye çalışsa da yabancı şirketlerin uzunca bir süredir Türkiye'yi terk etme eğilimine girdikleri biliniyor. Bir yabancı gazetecinin bir patrondan aldığı demeçte geçtiği gibi kimse çıkış kapısında sıkışmak istemez. Yani çıkışlar yerel paranın değerini düşürdükçe, sermaye kazandığının daha azını götürebilecektir, çünkü dolarını daha pahalı alacaktır. Vakit varken kaçalım diyenler, giderek bir çığ etkisi yaratıp dövizi geçen hafta gördüğümüz gibi inanılmaz seviyelere yükseltebilirler.
İtalya referandumunun ardından yeni bir exit mi geliyor, sorusu gündeme geldi.
Hastalık ile semptomu karıştırmamak gerek. Dolardaki artış hastalık değil, bir semptom. AKP’li yıllarda gerileyen sanayi, işsizliğin bir türlü %10 seviyelerinden düşmemesi, sıcak paraya bağımlılık da aynı hastalığın başka semptomları veya semptomları kısa süreli bastıran ilaçlar. Semptomu tedavi eden ilaç, aynı zamanda semptom ve hastalığı azdırıyor. O zaman hastalık ne? Hastalık kapitalizmin kendisi. Bugünlerde olan, Türkiye’de semptomlardan birinin, politik belirsizliğin de etkisiyle, artık saklanamıyor oluşu.
Büyük medyayı bilirsiniz, önüne çıkan her şeyi maharetle pornografik bir malzemeye dönüştürür. İşte Kübalı kadınlar da bu gözde pornografik haber nesnelerinden biri; bacaklarında puro sarmaları, rengarenk kıyafetler içinde dansları, şehvet dolu, teklifsiz ve aç halleridir sunulan.
Yeni üniversite mezunuyla, toprağını bırakıp geleniyle, atanamayanıyla, sürüleniyle, savaştan kaçanıyla, ümitsiziyle, kadın olduğu için çalıştırılmayanıyla, mevsimlik tarım işçisiyle milyonlara her yıl yeni yüz binler ekleniyor.
Yalçın Bürkev: "Bu kitap ODTÜ'nün bunca yıllık muhalifliğini ve solla ilişkisini irdeliyor. Sol anlatılmadan ODTÜ anlatılamaz, ODTÜ anlatılmadan da sol anlatılamaz."
